Kedengedeng

Railaway is er niks bij. Onze route naar het westen gaat langs een paar plaatsen verbonden door Highway 1 én de spoorlijn. Het spoor wordt beter benut dan onze Betuwelijn, om de paar minuten komt er een locomotief over met - schrik niet, we hebben ze één keer geteld.- 166 wagons!  Alleen goederenvervoer en er komt geen einde aan. Vanuit onze hotelkamer hebben we het vannacht van dichtbij meegemaakt. 

Helemaal in de stemming gekomen hebben we vanochtend het Railway museum bezocht voordat we richting Kamloops rijden. Onderweg tussen de buien door bij een hangbrug bij een waterval geweest en erwtensoep gegeten bij een klein lokaal restaurantje. De omgeving wordt glooiender en meer agrarisch. Kamloops zelf is stedelijk, uitgestrekt en heeft weinig sfeer. Prima moment dus om eindelijk een boek te lezen.  Maar eerst nog een paar wist-je-datjes: 

- het papiergeld in Canada heeft doorzichtige plastic gedeeltes en is wasbaar.

- stoplichten staan aan de overkant van de weg. 

- fietsers/wielrenners rijden ook op de 'snelweg' en gebruiken de vluchtstrook.

- bij veel kruisingen staan 4 stopborden. Degene die het eerst gestopt is mag ook weer als eerste rijden.

- Op de weg zie je enorme trucks met boomstammen vervoer, veel campers en veel SUV's

Lastig dat veel daarvan ook nog zwart zijn. Eddy stond al een paar keer bij de verkeerde auto en zette gisteren zelfs zijn rugzak bij andere mensen op de achterbank. Hij dacht: wat ligt er al veel op de achterbank en toen drong het pas door dat het niet onze auto was. De mensen die voorin een broodje zaten te eten keken er niet eens raar van op terwijl ik het zag gebeuren en bijna in mijn broek pieste van het lachen (hahaha)