Van cowboyland tot brandweerman

Met volle tank en twee koffie rijden we highway 99 af met Whistler als einddoel voor vandaag. Het landschap verandert en ik kan me indenken dat hier cowboys en indianen rondreden op hun paarden. Dat gevoel wordt nog sterker als we een ghosttown bezoeken waar een dame ons enthousiast wijst op allerlei attributen en vertelt over Wild Bill Hickock alias Billy the Kid en Blackbeard. O ja, zegt ze tussen neus en lippen door, niet het gras inlopen hoor, want daar zitten ratelslangen....

Verderop stoppen we bij een Farmers Market. Een boer die naast fruit en groente ook prachtige bloemen uit de kas verkoopt en een restaurantje en winkel met eigen gebakken lekkers heeft. Alles is superverzorgd, er hangen zelfs hondenpoepzakjes bij de boomgaard en dat vinden we best apart. 

De volgende stop is niet vrijwillig. Wij zijn de 4e auto in rij die op een bochtige bergweg stop gezet worden omdat er iets verderop een auto staat uit te branden. Na een uurtje is de brandweer klaar en kunnen we verder. Nog een lunchstop bij een riviertje en een plasstop met wandeling bij één van twee miljoen meren die Canada rijk is en dan zijn we in Whistler. 

In 2010 waren hier de olympische winterspelen. We zitten midden in Grizzlyberenland, maar de vele hotels en restaurants zijn vooral vol met mountanbikende hipsters en andere sportievelingen. Wij laten de ziplijnen en bungeejumps links liggen en gaan gewoon even lekker de toerist uithangen met een fotoshoot bij de Olympische ringen.